ضمن ادای احترم به تمام همکاران عزیز خود به معرفی بهترین دبیران زیست ایران و برترین اساتید زیست شناسی از زاویه دید مشاوران کارنامه خرد خواهیم پرداخت. ملاک ما در انتخاب این افراد صرفا نظر شخصی مشاوران این مجموعه و نظرات دانش آموزان سنوات گذشته میباشد.
بهترین دبیران شیمی کنکور ایران:
رتبه ۱: استاد پیمان خواجوی نویسنده کتابهای شیمی گاج و قلمچی
رتبه ۲: استاد بهمن بازرگانی نویسنده کتاب مبتکران
رتبه ۳: استاد محمد رضا مصلایی
رتبه۴: استاد حسن پلویی
رتبه ۵: استاد رضا بابایی
رتبه ۶: استاد امیرحسین کوچیان فرد
رتبه ۷: استاد محمد حسین انوشه
رتبه ۸ : استاد بابک محب
رتبه ۹ : استاد کامبیز فرزانه
رتبه ۱۰ : استاد محمد رضا محبت
رتبه ۱۱ :استاد مهدی صالحی راد
کیفیت آموزش و یادگیری به طور ذاتی با هم مرتبط هستند
بهترین معلمان شیمی یک عنصر کلیدی در کیفیت آموزش درس شیمی هستند، زیرا آنها هدایت کننده تعاملات آموزشی با و بین دانش آموزان پیرامون محتوای آموزش هستند. در حالت ایده آل، این تعاملات در کلاس درس بر یادگیری دانش آموزان تأثیر می گذارد.
بنابراین فرض ما این است که بهترین اساتید شیمی و اقداماتی که در کلاس انجام می دهند تأثیر اساسی بر دانش آموزان و آنچه که آنها می آموزند دارد. اغلب، به عنوان جامعه ای از ذینفعان در بخش آموزش، این رابطه علت و معلولی فرضی را تا حدی پیش می بریم که ادعا می کنیم کیفیت یک سیستم آموزشی صرفاً به کیفیت معلمان آن بستگی دارد.
با این حال، این ارزش‌گذاری جهانی هم برای تدریس و هم معلمان، این واقعیت را نادیده می‌گیرد که هر معلم تأثیرات متفاوتی بر یادگیری دانش‌آموز دارد. به این معنا که معلمان کم و بیش در تسهیل پیشرفت دانش‌آموزان خود به سوی اهداف یادگیری مورد توافق موفق هستند و بنابراین در یک خط ایده‌آل «اثربخشی» یادگیری قرار می‌گیرند.
بنابراین توجه سیاست گذاران در بخش آموزش معطوف به شناسایی و مشخص کردن جنبه های تدریس و معلمانی است که احتمال بیشتری برای تسهیل یادگیری دانش آموزان دارند و این یعنی همان بهترین معلمان شیمی. تا به امروز، چهار حوزه گسترده آموزش و فرآیند یادگیری به عنوان شاخص های اثربخشی آموزشی مورد بررسی قرار گرفته است. این حوزه‌ها عبارتند از ویژگی‌ها و ورودی‌های سطح کلاس، حرفه‌ای بودن و اخلاق معلمان، نتایج یادگیری دانش‌آموز و عملکرد تدریس.
در حال حاضر، دو حوزه اصلی از نظر تحقیق و خط‌مشی، ویژگی‌های بهترین دبیران شیمی کنکور و نتایج یادگیری دانش‌آموز است، زیرا اینها تقریباً در همه جا در تعریف اثربخشی تدریس وجود دارند. حوزه یادگیری دانش‌آموزی به‌ویژه در کشورهای با درآمد بالا و متوسط، به‌ویژه پس از معرفی ارزیابی‌های منطقه‌ای و بین‌المللی از یادگیری دانش‌آموزان، مورد تأکید قرار گرفته است. با این حال، در کشورهای کم درآمد نیز به طور فزاینده ای رایج می شود.
با این وجود، حوزه‌های ویژگی‌های بهترین معلمان شیمی کنکور و پیشرفت دانش‌آموز، اثربخشی تدریس را نه بر اساس شرایط خاص خود، بلکه به عنوان معلمانی با ویژگی‌های خاص که برای تدریس یا یادگیری مفید در نظر گرفته می‌شوند، به‌عنوان معلمانی که دانش‌آموزانشان در مقایسه با معیار نتایج یادگیری پیشرفت می‌کنند، تعریف می‌کنند. به عبارت دیگر، تدریس مؤثر با اثربخشی بهترین دبیران شیمی کنکور(یعنی ویژگی‌های شخصی و ویژگی‌های حرفه‌ای) یا موفقیت در تدریس (مثلاً تدریس که باعث موفقیت دانش‌آموز مطابق با اشکال توافق شده ارزیابی می‌شود) اشتباه گرفته شود.
این معادله دو طرفه تدریس خوب با اثربخشی معلم و موفقیت در تدریس ، البته ظریف، اما مهم است، زیرا پیامدهای فاجعه‌باری برای تحقیقات و سیاست‌های مربوط به بخش آموزش داشته است. اشتباه گرفتن تدریس خوب با بهترین معلمان شیمی ، تلاش ها را بر شیوه جذب، آموزش و حمایت از معلمان با کیفیت های مورد نیاز (تقریبا) پیشینی برای تسهیل یادگیری دانش آموزان متمرکز کرده است.
به عبارت دیگر، تأکید بر تجهیز نیروی کار معلم به ویژگی هایی بوده است که واجد شرایط «معلم خوب» هستند و به طور کلی معلمان را به عنوان اجزای مهم اما کاملاً قابل تعویض یک سیستم آموزشی در نظر گرفته است.
با این حال، اشتباه گرفتن تدریس خوب با تدریس موفق، در بین بهترین معلمان شیمی کنکور سیاستگذاران را بر آن داشته است تا بر اطلاعاتی که دانش‌آموز به خاطر می‌آورد و در ارزیابی‌های رسمی به آن عمل می‌کند، تأکید کنند و اولویت‌بندی کنند.
تحلیل اثربخشی تدریس – گزارشی جدید
این سردرگمی در جمع آوری و گزارش آمار آموزش و پرورش نیز تأثیرات چشمگیری داشته است. یک گزارش جدید از ابتکار داده‌ها برای آموزش و پژوهش آژانس توسعه بین‌المللی ایالات متحده، که شامل بررسی مجموعه داده‌های بین‌المللی، منطقه‌ای و ملی است، نشان می‌دهد که معیارهای سیستم‌های آموزشی گسترده‌ترین و در دسترس‌ترین پیامدهای معلم محوری هستند که منعکس‌کننده مؤثر هستند. معلمان (یعنی ویژگی های معلم) و موفقیت در تدریس (یعنی نتایج دانش آموز).
با این حال، تعداد کمی از پایگاه‌های اطلاعاتی، ارزیابی‌های بین‌المللی و وزارتخانه‌های آموزش، اندازه‌گیری‌هایی را در مورد فرآیندهای آموزشی مورد استفاده در کلاس درس جمع‌آوری می‌کنند. در کشورهای جنوب صحرای آفریقا، داده‌های جمع‌آوری‌شده در مورد تمرینات کلاسی (و بهبود آن) در عوض از منابع غیردولتی که با وزارتخانه‌های آموزش همکاری می‌کنند، به دست می‌آیند، به این معنی که این داده‌ها هم پراکنده و هم متغیر هستد.
یک دستور کار خط مشی، که توسط جامعه توسعه آموزش پذیرفته می شود، می تواند شروع به رفع سردرگمی بین معلمان و تدریس کند و شیوه های تدریس معلمان کلاس را که بیشترین کمک را برای تعاملات دانش آموز و محتوای کلاس، آموزش و ترویج یادگیری دارد، آگاه کند. این گزارش پنج برنامه تحقیقاتی و عنصر سیاست احتمالی زیر را ارائه می‌کند:
شیوه های مرجع را از نظر کیفیت تدریس و رفتار آموزشی مطلوب ایجاد کنید: به عنوان بهترین معلمان شیمی شیوه های تدریس غیرقابل مذاکره را در کلاس درس ایجاد کنید، اما همچنین فضایی را برای قضاوت حرفه ای، بداهه گویی و انعطاف پذیری ایجاد کنید. این رویکرد خط‌مشی ویژگی‌های اساسی تدریس در کلاس را که همه معلمان باید در تمرین خود نشان دهند و اینکه این استانداردهای حرفه‌ای چارچوبی برای یادگیری حرفه‌ای در میان معلمان در مورد شیوه‌هایشان را تشکیل می‌دهند (با مقداری تنوع بسته به موضوع و سطح) را تشخیص می‌دهد.
تعریف اقدامات و شروع به جمع آوری داده ها در مورد فرآیندهای آموزشی:شروع به جمع آوری داده ها در مورد شیوه های تدریس خاص، از طریق مشاهده کلاس درس، به منظور ایجاد یک پایگاه داده برای درک آموزش استفاده شده توسط بهترین دبیران شیمی کنکور در کلاس درس. وزارتخانه‌های آموزش و پرورش می‌توانند این فرآیند را با آوردن بازرسان در مدارس، گفتگو با معلمان، مشاهده جلسات، جمع‌آوری داده‌ها در مورد فرآیندهای آموزشی و یادگیری خاص در کلاس و ارسال آنها به وزارتخانه (در عین اطمینان از ناشناس بودن این داده‌ها) آغاز کنند. این مجموعه از داده های آموزشی ناشناس لزوماً نباید در سطح ملی (یعنی در تمام مناطق یک کشور معین) آغاز شود و یا همه معلمان در همه سطوح را شامل شود.
با دادن زمان و فضای بیشتر به بهترین معلمان شیمی کنکور برای کار متفاوت، روز مدرسه را دوباره پیکربندی کنید:برای اینکه معلمان به روشی متفاوت از گذشته کار کنند، به زمان و مکان نیاز دارند تا در این مدل جدید عمل کنند. این غیر واقعی است که فکر کنیم اگر برنامه روزانه و شرح شغل معلم نیز تغییر نکند، رفتار آموزشی معلم به طور اساسی تغییر خواهد کرد. زمان را می توان با اصلاح: زمان آموزش (زمان شروع و پایان، استراحت)، ترکیب کلاس (اندازه و سازمان) یا مسئولیت های معلم (شرح شغل) به معلمان اختصاص داد. همه این پارامترها می توانند از طریق سیاست هایی که می توانند در سطح قانون گذاری ملی آغاز شوند، اما در سطح محلی یا منطقه ای اجرا و اجرا شوند، تکامل یابند.
آزمایش با مدل‌های مختلف پاداش را مجاز کنید:پاداش می تواند بر اساس آنچه جامعه در حرفه معلمی ارزش قائل است، به عنوان مثال مسئولیت های معلم، اعمال و عملکردهای حرفه ای، و همچنین میزان انجام چنین وظایفی توسط یک معلم باشد. به عنوان مثال، یک شرکت ممکن است برای یادگیری حرفه ای و کسب مهارت های جدید توسط معلمان ارزش قائل شود. مدل‌های جبران سنتی فرض می‌کنند که این دو کالای ارزشمند با گذشت زمان و آموزش افزایش می‌یابند، اگرچه برخی استدلال می‌کنند که همیشه اینطور نیست. یک مدل پرداخت جایگزین می‌تواند معلمانی را که یادگیری حرفه‌ای (و نه فقط گذراندن دوره‌ها) و مهارت‌های جدید را نشان می‌دهند، جبران کند.مانند هیئت ملی استانداردهای تدریس حرفه ای ایالات متحده.
رفتارهای خطرپذیر آموزشی را در کادر آموزشی تشویق کنید:برای اینکه معلمان بر ریسک گریزی طبیعی خود غلبه کنند و تکنیک های آموزشی جاه طلبانه تری را اتخاذ کنند، باید صریحاً آنها را تشویق کنیم که این کار را انجام دهند. این تشویق می تواند اشکال مختلفی داشته باشد و به انگیزه های مالی محدود نمی شود. برای مثال، وزارتخانه‌ها احتمالاً باید به معلمان اطمینان دهند (و به آنها ثابت کنند) که هیچ مشکل حرفه‌ای مرتبط با عملکرد فوری آنها در هنگام استفاده از تکنیک‌های آموزشی بلندپروازانه‌تر وجود ندارد (یعنی به معلمان زمان و فضای لازم برای تمرین و توسعه بدون داشتن نیاز به آموزش داده می‌شود. نگران پیامدهای این تکنیک های جدید بر ارزیابی های خود باشند).وزارتخانه‌ها همچنین می‌توانند گام‌هایی برای کاهش ابهام پیرامون شیوه‌های آموزشی نوآورانه و جاه‌طلبانه‌تر با مستندسازی تکامل شیوه‌های پذیرندگان اولیه در طول زمان (جمع‌آوری نظرات همتایان) بردارند.
جامعه آموزشی بین المللی از نظر دسترسی به آموزش در کشورهای در حال توسعه پیشرفت های عظیمی داشته است، اما این تلاش ها کافی نیست.